تکمیل پارچه به فرایندهایی اطلاق می‌شود که بعد از بافت یا بافندگی پارچه بر روی آن اعمال می‌شود تا ویژگی‌ها و عملکرد آن بهبود یابد. این درمان‌ها می‌توانند مکانیکی، شیمیایی یا ترکیبی از هر دو باشند.

روش‌های مهم تکمیل پارچه عبارتند از:
1. تکمیل مکانیکی: این شامل فرایندهایی مانند کالیبره کردن (صاف کردن پارچه)، برجسته‌سازی (ایجاد بافت‌های خاص) و برس‌زنی (ایجاد سطح نرم‌تر) می‌شود.
2. تکمیل شیمیایی: درمان‌های شیمیایی مانند ضد آب کردن، ضد چروک یا تکمیل مقاوم در برابر آتش باعث بهبود عملکرد پارچه‌ها می‌شوند.
3. تکمیل حرارتی: در این روش از حرارت برای بهبود بافت، ظاهر یا ویژگی‌های جمع‌شدگی پارچه استفاده می‌شود.

تأثیر تکمیل بر کیفیت و دوام:
- بهبود بافت، ظاهر و نرمی پارچه.
- افزایش دوام و مقاومت پارچه در برابر سایش.
- بهبود عملکرد پارچه مانند مقاوم کردن آن در برابر لکه‌ها، چروک یا آب.